Warto to i owo zrobić zawczasu, na przykład zamówić coś od Pukapuka, bo ręczna robota czas zabiera. Ale Paulina zrobiła to zawczasu i czapka gotowa!

I znów mogę zakrzyknąć: jakże inspirujące są cudze zachcianki! Oto po raz pierwszy (!) miałam przyjemność pracować z merynosem (w dodatku w MOICH kolorach), po raz pierwszy też korzystałam w takim stopniu z tutorialu, co było przeżyciem niezwykłym. TUTAJ znajduje się filmik, na którym pokazano łopatologicznie jak wydziergać taką czapkę, normalnie siedziałam sobie przed ekranem i patrząc na paluszki tej pani śmigałam razem z nią.

A czapka jest grubiutka, mięsista a przy tym tak klasycznie prosta, że aż miło. Niech żyje szydełko!

W takiej czapce można zostać Czapkomanem (nie mylić z Czepkomanem, który polega na założeniu sobie czepka pływackiego na twarz, o tak jak tu

a tajemna moc polega na bieganiu i wykrzykiwaniu: „Czepkoman, Czepkoman!”).

Poza tym zawczasu warto nabyć odpowiednie kartki, napisać i wysłać życzenia świąteczne. Piszę „nabyć”, gdyż chwilowo ich nie wykonuję osobiście, ale skoro można ustrzelić takie

i w dodatku wesprzeć fundację Dzieci Afryki, tym lepiej. A w końcu jest kilka tych osób, z którymi się na Boże Narodzenie nie spotkamy, choć byśmy chcieli.

A i zawczasu można zainteresować się prezentami innymi niż inne, choć akurat nie chodzi mi (???) o ręczną robotę.  Dla kogoś kto lubi planować, albo nie lubi a czuje, że powinien zacząć, kalendarz MammaMia!

O rety, jaki ładny i praktyczny! Pozdrowienia M&M!

I jeszcze – niematerialnie (choć nie do końca) sesja foto! w prezencie?

Ano, tylko z Beatą! Kto chętny? (Zawczasuu.)